Hari jumat

KEISTIMEWAANE DINTEN JUM’AT
SAYYIDUL AYYAM dan YAUM AL-MAZID
ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠّﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣِﻴْﻢِ
Poro pemaos ingkang minulyo :
Monggo wonten eng kesempatan engkang sae
lan mubarok meniko, kito sami tingkaten roso
taqwa lan iman kito dumateng Allah Ta’ala,
kelawan sak estu-estu taqwa lan sak estu-estu
iman dumateng Gusti Allah Swt, kelawan
ninda’aken sedoyo printah-printahipun lan
berusaha kang ge nilari dumateng sedoyo
awisan-awisanipun Gusti Allah Ta’ala, Wonten
pundike mawon lan eng ndalem kakahanan
punopoke mawon
Sebab namung kelawan keimanan lan
ketaqwaan menikolah, kito bakal sanggup
ngadepi sedoyo rintangan, hambatan soho
tantangan wonten eng zaman akhir sak meniko,
ugi namung kelawan keimanan lan ketaqwaan
meniko, kito mbenjang bakal pikantuk kabejan
engkang ageng sangkeng Allah Ta’ala arupi,
pikantuk syafa’at keslametan lan kabejan eng
alam akhiratipun.
Poro pemaos ingkang minulyo :
Mangertiyo bileh sejatine Allah Ta’ala meniko,
sampun dadosaken dinten jum’at meniko ,
sebagai dinten engkang Agung saha minulyo,
sebab dinten meniko, dinten engkang dipun
mulya’aken deneng Gusti Allah Ta’ala, Sebab
mulyanipun dinten jum’at meniko wonten
ngarso dalem Allah Ta’ala iku nguluwihi
sangkeng dinten Riyoyo Idul Fitri lan dinten
Riyoyo Idul ‘Adha, Keronten dinten Jum’at
puniko Kawastanan minongko “Sayyidul
Ayyam” (Bendoronipun pinten-pinten dinten).
Punikolah dinten jum’at, lan punikolah Sak
sae-saenipun dinten engkang , eng sak
lebeitipun dinten jum’at meniko wonten
gangsal (5) kedadosan/peristiwa bersejarah
engkang sampun terjadi lan badhe terjadi : eng
antawisipun :
1. Eng dinten Jum'an meniko, Allah SWT
sampun dadosaken (nyipta'aken) Nabiyulloh
Adam As, lan dipun dadosaken sebagai
pendudukipun Suwargo.
2.Eng diten jum’at , Allah Ta’ala nitahaken
dumateng Nabiyullah Adam As, tumurun
wonten eng Bumi (dados Kholifatulloh Fie Al-
Ardhi),
3.Nabiyullah Adam As, dipun Pendhet deneng
Allah Ta’ala (tegese : Wafatipun Nabi Adam
As )ugi wonten eng saklebetipun dinten jum’at.
4.Eng saklebetipun dinten jum’at meniko, Allah
Ta’ala sampun pareng setunggalipun wekdal
engkang Ijabah, kangge kito Ummat
Muhammad Saw, Supados ndedungo nyuwun
dumateng Gusti Allah, wonten eng dinten
jum’at, wiwit ndalunipun dumugi ngantos
sakderenge surup opo srengenge eng dinten
jum’at.
5.Lan ugi eng dinten jum’at, Insya Allah Yaum
Al-Qiyamah, bakal dumugi ( bakal terjadi).
(Sumber : Kitab Tanbighul Ghoofilien Sh.110).
Poro pemaos ingkang minulyo :
Allah Ta’ala sampun Nyampurna’aken
dumeteng keistimewaanipun dinten jum’at
meniko , kelawan dawuh printahipun kanggem
tiyang-tiyang Muslim supados sami ninda’aken
kewajiban arupi jama’ah sholat jum’at,
dawuhipun Allah Ta’ala :
Wallahu “alamu Bimuroddihi : Hey eling-eling
Wong-wong kang podo Iman kabeh, Nalikane
dikumandangke (adzan kanggo) ninda’ake
kewajiban sholat ono eng dino jum’at, Mongko
pado enggal-enggalo siro kabeh (budhal)
tumuju marang eling menyang Gusti Allah lan
tinggal-no kesibukan perdagangan-mu kang
mengkunu mau iku luweh becik (Bagus)
kanggone sliramu, lamon Sliramu iku podo
mangerteni” (QS: Al-Jumuah : 09)
Poro pemaos ingkang minulyo :
Eng sengtunggalipun Riwayat Shoheh Muslim,
Kanjeng Nabi Sampun Dawuhaken :
Sinte mawon tiyang engkang ninda’aken wudlu
lan mbagusaken wudlunipun, (tegese :
Kiyamba’ipun purun nyampurna’aken rukun
lan sunnah-sunnahipun wudlu), lajeng budhal
kangge memenuhi kewajiban jama’ah sholat
jum’at, lan kiyambak-ipun mirengaken isi
sakeng materi khutbah engkang dipun
sampaiaken deneng khotib kelawan sak estu-
estu (tegesipun : mboten tilem, utawi mboten
sami ngendikan lan gegunjingan), mongko
bakal dipun tampi lampahan Ibadah
jum’atipun, lan dipun ngapuro doso-dosonipun
tiyang wau, kang antarane jum’at ngantos
dinten jum’at nganjengipun lan dipun tambahi
3 (tigang) dinten.
Semanten ugi kosok wangsulipun sintenke
mawon tiyang engkang mboten ninda’aken
perkawis engkang mekaten, mongko saktemene
kiyamba’ipun iku temen sampun sami dolanan,
Faqod Laghaw, lan sinten tiyangipun engkang
Laghaw, mongko yekti temen Ibadah
Jum’atipun mboten dipun anggep (tegese
namung guguraken kewajiban mawon,
anangeng mboten mbekto manfaat punopo-
punopo). (Hadis Riwayat Imam Muslim)
Poro pemaos ingkang minulyo :
Sejatosipun kito meniko sampun dipun
pengetaken, kelawan Dawuh Pengendikanipun
Kanjeng Nabi Muhammad Saw, engkan saben-
saben Khotib badhe Minggah wonten Mimbar,
sami dipun Waos deneng Muroqqi : malahan
dipun waos kapeng tiga (AN-SITHU, WA AS-
MA’U, WA ATHI U) (Mendelo Siro, Lan Podo
Merhate’ke Siro Lan Podo Patuho Siro),
Sejatosipun kalimah meniko dipun maksudaken
sebagai Pepenget, tumrapipun sedoyo jamaah
majlis taklim Rokhimakumulloh, tanpo kecuali.
Supados lampahan Ibadah Jumatipun saget
mbekto manfaat lan saget pikantuk ridlo lan
ganjaran sakeng ngarso dalem Allah Swt.
Poro pemaos ingkang minulyo :
Kangge Penutup, Kulo Nukilaken Setunggalipun
Riwayat, Kangge Penyemanget Kito anggenipun
Nindak’aken Ibadah eng dalem dinten jum’at
meniko, Dawuhipun Kanjeng Nabi Muhammad
Saw :
”Ono 17 (Pitulas) amalan, kang biso kanggo
nglebur, marang doso-doso kang wis kliwat lan
biso kanggo nyegah (marang tumindak doso
ana eng mongso kang) bakal teko, salah sijine
sangkeng 17 (Pitulas) amalan mau, yoiku :
Moco Surat Al-Fatikhah, Surat Al-Ikhlas, lan
Surat Al-Mu’awidzatain (Qul ’A’udzubirobi Al-
Falaq lan Qul A’udzubirobbi An-Naas), Saben-
saben surat mau dipun Waos kaping 7 (Pitung)
Ambalan, ono eng sak bakdane Sholat Jum’at,
lan podo sami ngakeh-ngakehono Siro anggone
Moco Sholawat Marang Ingsun (Nabi), ono eng
wengi dino jum’at lan ono eng awane dino
jum’at, Mongko Sopo wonge kang moco
Sholawat marang Ingsun (Nabi), kaping
Sepisan, Mongko Gusti Allah iku bakal mbales
marang wong mau, kelawan sepuluh
tikelan” (HR.Imam Abu dawud).
Poro pemaos ingkang minulyo :
Mekaten engkang saget dipun aturaken, mugi-
mugi saget mbekto manfaat dumateng kito
sami, sehinggo kito saget ningkataken kualitas
sangkeng Ibadah kito dumateng Allah Ta’ala,
Khususipun Ibadah Jum’at kito,. sehinggo kito
sak mangke saget pikantuk akhir engkang sae
KHUSNUL KHOOTIMAH, Amien Yaa Robbal
‘Alamien.
ﺑَﺎﺭَﻙَ ﺍﻟﻠﻪُ ﻟِﻲْ ﻭَﻟَﻜُﻢْ ﻓِﻲ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﺍﻟْﻌَﻈِﻴْﻢِ، ﻭَﻧَﻔَﻌَﻨِﻲْ ﻭَﺇِﻳَّﺎﻛُﻢْ ﺑِﻤَﺎ ﻓِﻴْﻪِ ﻣِﻦَ ﺍْﻵﻳَﺎﺕِ
ﻭَﺍﻟﺬِّﻛْﺮِ ﺍﻟْﺤَﻜِﻴْﻢِ . ﺃَﻗُﻮْﻝُ ﻗَﻮْﻟِﻲْ ﻫَﺬَﺍ ﻭَﺃَﺳْﺘَﻐْﻔِﺮُ ﺍﻟﻠﻪَ ﺍﻟْﻌَﻈِﻴْﻢَ ﻟِﻲْ ﻭَﻟَﻜُﻢْ .